Szanowni Państwo,

w ostatnim czasie wzięłam udział w konkursie literackim. Sen z powiek spędza mi jednak błąd, który popełniłam już w pierwszym zdaniu. Zdanie brzmi:  Jest styczeń 2021 roku. Chyba powinno być: rok, a nie roku. Proszę o pomoc i subiektywną ocenę, jak Państwo zapatrywaliby się na te pomyłkę? Czy uznaliby ja Państwo jako rażącą?

Bardzo proszę o odpowiedź.

Z poważaniem, Magdalena Michta

W ostatnim czasie wystosowałem wiadomość e-mail do wykładowcy akademickiego, który posiada stopień naukowy doktora, rozpoczynając go słowami Szanowny Panie. W odpowiedzi wykładowca poprawił mnie, pisząc Szanowny Panie DOKTORZE. Czy faktycznie pominięcie stopnia naukowego w środowisku akademickim jest uważane za faux pas?

„On tak już ma”, „Mam często tak, że nic mi się nie chce” – czy zdania te są poprawne, czy nie rażą Państwa w języku potocznym? Spotkałem się z opinią, że lepiej powiedzieć: „On taki już jest” i po prostu: „Często nic mi się nie chce” oraz że przytoczone na początku konstrukcje to twór ostatnich lat, spopularyzowany przez Ryszarda Rynkowskiego („Ten typ tak ma”). Może to kalka z innego języka?

Dzień dobry,
jak powinno brzmieć poprawnie sformułowane zdanie: „Zatrudnionych(-e) było(-y) 13 464 osoby (osób)”? Będę wdzięczny za odpowiedź, od pewnego czasu dręczy mnie ta kwestia i z niewiedzy oraz lęku przeformułowuję całe zdania.
Dziękuję i pozdrawiam,
Hubert Korczyc

Witam!
Proszę o wyjaśnienie zasad stosowania cudzysłowu. Czy zwroty typu: był ostatnią tarczą Rzymu, tzw. ludowa łacina, renesans karoliński, pomazaniec boży, chansons de geste, rycerz-zakonnik, gnuśny król należy ujmować w cudzysłów lub wyróżniać kursywą? Przeglądając różne publikacje, znajdowałam różną pisownię ww. zwrotów lub zwrotów do nich podobnych.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo, zauważyłem, że w ostatnim czasie dużą popularnością cieszy się słowo słaby: coś jest słabe, słabo to widzę itd. W samym słowie nie ma nic złego, pod warunkiem że nie jest nadużywane, ale niestety wydaje mi się, że jest. Czy mają Państwo podobne odczucia?

W słowniku jedyne znaczenie zafiksować to ‘zatwierdzić’. Czy zwrotu zafiksować się można używać w znaczeniu ‘mieć obsesję na punkcie czegoś, robić coś nieustannie’? Ja tak mówię, ale nie wiem, czy to błędny idiolekt, czy ogólniejsza tendencja.

Serdecznie dziękuję za pomoc.
Dorota

Szanowni Państwo,
proszę o pomoc w rozstrzygnięciu kwestii miasta Ałmaty – taką wersję podaje Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych, więc wcześniejsze porady są już nieaktualne, zob. protokół komisji. Jak więc odmieniać to miasta, które miesiąc temu było gospodarzem Mistrzostw Świata w Podnoszenie Ciężarów? „W rozgrywanych właśnie w (tutaj nazwa, której nie potrafię odmienić)… Mistrzostwach Świata Polacy nie triumfowali”?

Czy zbieg homonimów w zdaniu jest błędem stylistycznym? Na pewno jest nim powtórzenie, którego chciałabym uniknąć, ale nie wiem, który błąd jest „gorszy”. Zdanie brzmi tak: „Nikt na nie nie czekał [tzn. na dzieci]”.

Będę wdzięczna za rozstrzygnięcie.

Pozdrawiam

D.

Szanowni Państwo!
Od pewnego czasu drażni mnie wyrażenie: budować się. Na przykład: „Mój brat będzie się budował”, co oznacza, że brat będzie budował dom, czy to własnymi rękami, czy zlecając budowę specjalistom. Czy to sformułowanie jest poprawne i skąd w ogóle taka nietypowa konstrukcja? Nie wykluczam, że po prostu nie podoba mi się ta forma, stąd estetyczna „alergia”. Dziękuję z góry za odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie
Krzysztof Banach